Op zondag 6 juli om 11u concerteert Ignace Braem op accordeon naast organist Ludo Geloen in de O.-L.-V.-Middelareskerk te Ieper. Stijn Yperman stelt ceramiekwerk ten toon.
Op zaterdag 26 juni om 20.00 concerteren organist Paul De Maeyer en klarinettiste Limke Deblaere te Diksmuide.
Intussen zijn er dus meer dan 10.000 beelden online. Hoog tijd om te bekijken wat nieuw is, op zoek naar foto’s over jouw straat, vereniging, school. Misschien ken je zelf nog personen of anekdotes bij de beelden. Aarzel niet om op het tekstballonicoontje onder de foto te klikken. Jouw informatie wordt verwerkt in de beschrijving. Zo kan je zelf je steentje bijdragen aan het verhaal van de streek. Op de foto vergaapt 'Jong Watou' zich aan een nieuw aangekocht cameratoestel.
Op de verjaardag van Robert Schumann, die deze maand toevallig vaderdag was (Vaderdag viel dit jaar toevallig samen met de verjaardag van Robert Schumann.), Inge Smedts concerteerde tijdens een orgelbespeling in de Ieperse O.-L.-V.-Middelareskerk op haar barokmusette en doedelzak. Deze folkinstrumenten ondergaan op heden een revival. Bouwers specialiseren zich om deze oude instrumenten na te maken en vervaardigen echte juweeltjes. De barokmusette is een Franse variant en werd aan het hof van Louis XIV gebruikt. Van een zekere Chédeville zijn wat partituren tot ons gekomen en van de Sonatille Galante werden twee stukken ten gehore gebracht. Vanaf de eerste tonen werd mijn basso-continuospel danig beïnvloed. De fluwelen klank inspireerde me tot een dunnere zetting en een zachtere, fijnere interpretatie. Op haar Vlaamse moezelpijpzak vertolkte Inge twee delen uit het handschrift van de familie Martinelli uit Diest. Deze verzamelboekjes zijn een neerslag van vele te spelen composities die her en der door de schrijvers op de kop werden getikt. Ook beiaard- en orgelboeken uit die baroktijd zijn zo ontstaan: de Gruijtter, Dupont, het Leuvens Handschrift en noem maar verder op. Deze Vlaamse doedelzak klonk wat harder en vinniger. Als slot koos Inge voor een variatiereeks, geschrven door haar leraar, J. P. Van Hees , een Pas'Pid del Neure Poye (een passepied van de zwarte kip). Tijdens het concertje viel plots mijn frank: de doedelzak ziet er werkelijk uit als een kip, een zwarte dan nog wel. Terzelfdertijd prijkten er keramieken potten van de hand van Veerle Decapmaker op houten sokkels. Op deze artefacten werd op het orgel geïmproviseerd en twee gedichten zagen het levenslicht.
Na zijn “Creuse Trilogie” (drie romans met als decorum de Creuse) en de psychologische roman Klamme handen, waagt Thierry Deleu zich nu aan een politieroman. 'De doden zwijgen niet' leest als een trein; de spanning jaagt de lezer bladzijde na bladzijde naar de ontknoping; de personages zijn mensen van vlees en bloed. Een verhaal dat gebakken koek is voor een filmscenario. De moord op informant Maarten Decock is het startsein voor een onderzoek dat gekleurd en fout getekend wordt door leden van de Antwerpse GDA zelf. Sporen die zouden kunnen leiden tot hun betrokkenheid bij drugstrafieken worden genadeloos uitgewist. Moord en wedermoord is de rode draad in het verhaal. Met 'De doden zwijgen niet' geeft Thierry Deleu duidelijk blijk van metier en een groot inlevingsvermogen. Het boek is te verkrijgen voor € 15, over te schrijven op rekeningnummer 000-0900214-54 van Thierry Deleu,Oostduinkerke.
Als mieren wervelkringelend mijn hersenen belopen
de woorden van mijn evenmens vervagen tot gefluister
snap ik de wereld niet en evenmin de verhalen van
zin en onzin in boekjes bladzijden uitlopend over
de rand van het toelaatbare is dat schrijven? auteur zijn?
ik walg van die bedoening en ontvlucht ze constant voor
andere oorden waar mijn denken verdrinkt in prozac
mijn bloed zich dunnetjes mengt met lichtlopend asaflow
en desalniettemin kan ik het niet laten het genot
in de kiem te smoren de angst te doen zegevieren
over het ongewoon banale van het dagelijkse
leven ik broed een ei uit nieuw boek met nooit gevraagde
woorden regels zinnen waar geen mens op wacht tenzij
ik zelf mijn spiegel mijn libido mijn alter ego
ja ja ik besef het weer ik stop ermee ik wil het niet
nog maar eens ondergaan tot eigen eer vergane glorie.
Joris Dewolf
